www.equimosana.nl

Over mezelf

Het paardenvirus

Als jong meisje zag ik elke dag de leukste pony’s langs ons huis lopen. Wij woonden namelijk recht tegenover een manege. Op mijn achtste verjaardag kreeg ik mijn eerste ponyles. Vanaf dat moment was ik bijna dagelijks aan de overkant van de straat te vinden.

Ik had het virus te pakken….

Anders kijken

Toen ik wat ouder werd ben ik me steeds meer af gaan vragen hoe ik kon rijden zonder het paard in de weg te zitten. Ik ben les gaan nemen bij rijsschool Impio in België. Daar leerde ik ‘met andere ogen’ naar paarden te kijken met als basis: respect, ontspanning, rust en welzijn. Soms dacht ik wel eens hoe het zou zijn om ‘iets met paarden te doen’. Het kwam echter nooit verder dan een gedachte… een verre, onhaalbare droom.

Een carrière in de zorg – ontdekking van mijn kracht

Ik koos voor een loopbaan in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking. Vooral mensen met zeer ernstige beperkingen communiceren via lichaamstaal en gezichtsuitdrukkingen. Je moet in staat zijn kleine signalen te zien en herkennen; wat is de behoefte, wens of nood? Het vraagt invoelingsvermogen, sensibiliteit en aardig wat zelfreflectie. Dat is niet altijd makkelijk. Vooral de eerste jaren waren moeilijk, maar ook heel leerzaam. Pas later ontdekte ik dat juist hier mijn kracht ligt.

Het bloed kruipt waar het niet gaan kan

Uiteindelijk kon ik om medische redenen niet meer in de zorg werken. Met mijn eerder gehaalde secretaresse diploma kon ik aan de slag op het bestuurssecretariaat. Na jaren met veel plezier in die functie te hebben gewerkt, begon er iets te knagen. Ik ben naar een loopbaancoach gegaan die niet toevallig ook coacht met paarden. Natuurlijk kwam mijn grote passie voor paarden ter sprake. Het traject bij de loopbaancoach heeft een belangrijke rol gespeeld in de keuzes die ik daarna gemaakt heb.

De cirkel is rond – terug in mijn kracht

De eerste stap was deelnemen aan een project met getraumatiseerde paarden. De verdieping in het contact met jezelf en met de paarden was een bijzondere ervaring. Het inspireerde mij tot de keuze die alles veranderde: cranio sacrale therapeut voor paarden worden. Het bracht mij terug naar mijn kracht:

Invoelingsvermogen, sensibiliteit, communiceren via lichaamstaal, het zien en herkennen van kleine signalen en met ogenschijnlijk weinig, zorgen voor fysiek en mentaal welzijn.

De cirkel is rond….. een verre, onhaalbare droom is werkelijkheid geworden.